Tag
Jako dziecko miałam wielkie szczęście wychowywać się w rodzinie wielopokoleniowej. Jedno wielkie podwórko, dwa piętrowe domy – było nietypowo, jak na zapomniane przez świat miasteczko liczące zaledwie trzy tysiące mieszkańców. Czytaj dalej
Przed rokiem opublikowałam na blogu tekst pt. „Dziecko kochane nie widzi swojej biedy”, o tym, że kilkuletnie maluchy, gdy otaczane są w domu ciepłem i szacunkiem rodziców, czują się szczęśliwe, nawet, gdy rodzina żyje bardzo skromnie. Czytaj dalej
… tak, zaś tych kolejnych sześć dni bez niej było takim zupełnie smutnym, dziecięcym oczekiwaniem: „Kiedy znowu nas wpuszczą? Jak długo trzeba będzie czekać na panią opiekunkę, która miała nad nią pieczę?”. Czytaj dalej
